Καλώς ορίσατε

 

Με μοναδικό γνώμονα την αγάπη μου για τα Σφακιά, και θέλοντας να γνωρίσουν οι νεότεροι, στοιχεία από την παράδοση και την ιστορία του τόπου των προγόνων μας, δημιούργησα τα

"ΣΦΑΚΙΑ - Η ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Ως ελάχιστη προσφορά σ' αυτούς που με την θυσία τους ή με το πνεύμα τους έκαναν τα Σφακιά να βρίσκονται στα υψηλότερα βάθρα της ελευθερίας και της παράδοσης.

 

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Ν. ΒΟΥΡΒΑXΗΣ


Παναγιωτάκης Αναγνώστης ή Παναγιώτου. Πεντακοσίαρχος (1823) της επανάστασης 1821 – 1830.

Γέννημα και θρέμμα της Ανώπολης Σφακίων.

Συμμετείχε στο σύνολο των μαχών του 1821, είχε ορισθεί αρχηγός των αγωνιστών της Κυδωνίας

και επιτηρούσε το φρούριο των Χανίων.  Πολέμησε σε όλη την Κρήτη, δεν έλλειπε από μάχη όπως λέγεται. Ήταν ικανός

ηγέτης και συνετός αρχηγός, όταν έφυγε από αρχηγός των  Κυδωνιατών αυτοί τον ζήτησαν ξανά ως αρχηγό.

Επιστολή των προκρίτων Κυδωνίας Χανίων.

« Προς τον Πανοσολογιώτατον Οικονόμον Γ. Γραμματέα κ. Νεόφυτον…

Ιδού οπού σας γράφομεν και φανερώνομεν την γνώμην μας ότι θέλομεν και ζητούμεν πάλιν

δια πεντακοσίαρχον και αρχηγόν μας, καθώς και πρωτήτερα, τον κύριον Παναγιωτάκην,

ως έγινεν εις όλους και καθώς μας είπες και η πανοσιότης σου. Όμως αν δεν είναι δια να έλθη το συντομότερον

τώρα όπου είναι χρεία και θέλομεν του υποτασσόμεθα, ως και πρότερον, μόνον ευθύς γράψε του να κατεβή

και μένομεν προσκυνούντες σε.

Χαροδιά 6 Ιουλίου 1823. Όλοι οι Προεστοκαπεταναίοι της καπετανιάς Χανίων γράφομεν».
(Ιστορία Σφακιών Παπαδοπετράκη σελ. 344).


Όταν συντελέσθηκε η ρήξη μεταξύ των Σφακιανών και των Γραμβουσιανών αυτός άφησε κατά μέρος το Σφακιανό εγωισμό

 και θέλησε να παίξει ρόλο διαμεσολαβητή για να σώσει την επανάσταση από εμφύλιο πόλεμο.

Το Φεβρουάριο του 1828 μαζί με το πλοίαρχο Μαλανδρή πήγαν στον κυβερνήτη Καποδίστρια για να τον πείσουν

να βοηθήσει με υλικά μέσα την επανάσταση στην  Κρήτη.

Τον Οκτώβριο του 1830 ο Νικόλαος Ρενιέρης του ανέθεσε την συγκρότηση επιτροπής από «φρονίμους» για να

διαπραγματευτεί στην Κωνσταντινούπολη τους όρους συμβιβασμού.

Mετά την Επανάσταση έμεινε για λίγο στην Ύδρα και το Ναύπλιο και τελικά εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Μήλο

Επί αρμοστίας Ρέινεκ τον βρίσκουμε ταγματάρχη με εντολή να εκτελέσει τις καταδικαστικές αποφάσεις

του κυβερνήτη Καποδίστρια εναντίων των Γραμβουσιανών.

Ο ήρωας πεντακοσίαρχος έδωσε ότι είχε και δεν είχε στον αγώνα.

Όταν γίνονταν οι προετοιμασίες του αγώνα έδωσε δανεικά στο «ΚΟΙΝΟΝ» δίστηλα τάλιρα 7.857.

Στη συνέχεια δανείστηκε για τις ανάγκες του αγώνα πάνω από 25.000 δίστηλα και άλλα σε προσωπικές του εγγυήσεις

 τα οποία ποτέ δεν του δόθηκαν, μιας και η Κρήτη δεν απελευθερώθηκε, όπως του είπε το επίσημο Ελληνικό κράτος.

Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να καταδικασθεί στη Μήλο και να του κατασχεθούν όλα τα υπάρχοντα

ακόμα και τα φορέματα της συζύγου του.

Ευτυχώς μετά από μεσολάβηση των συναγωνιστών του διορίσθηκε φύλακας του άλατος στη Μήλο,

 με  μισθό 40 δραχμές το μήνα. 

Εύκολα ορίζεται ως ο ενεργητικότερος πεντακοσίαρχος της Κρήτης στα δέκα χρόνια του αγώνα.

Το 1839 τιμήθηκε με τον τίτλο του ταγματάρχη της Βασιλικής Φάλαγγος.

Αδελφoί του ήταν ο επίσης καπετάνιος του αγώνα Ανδρέας Παναγιώτου ή Παναγιωτάκης και ο αγωνιστής Ιωάννης.

 

ΕΠΙΚ ΙΝΒ31122012

Είσοδος Μελών

Ποιός είναι online?

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 196 επισκέπτες και κανένα μέλος

Αναζήτηση