ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΣΦΕΝΔΟΥ.

 

Στ’Ασφένδου πρώτη μου φορά είδα το φως της μέρας
Κ΄οι πέτρες του μ αρέσουνε,το χώμα κι ο αέρας.
Ασφένδου, κάθε ακρογιαλιά και κάθε σου σπηλιάρι,
Κάθε φαράγγι και βουνό έχει για μένα χάρη,
Το όνομα σου βλέπομε συχνά στην ιστορία,
γιατί πολλά επρόσφερες στου χρόνου την πορεία.
Πλήρωσες για την λευτεριά του αίματοςτους φόρους,
και καπετάνιους έδωσες κι απλούς τουφεκοφόρους.
Και τρείς μεγάλους αρχηγούς έδωσες εις τις μάχες
Πολύ μεγάλους ήρωες μεγάλους πολεμάρχες.
Τότε στην επανάσταση του Δάσκαλου του Γιάννη
επεσ ο Βουρβαχοστρατής τα Ασφένδου το καπλάνι.
Στσ Αρμενόκαμπους έχασες το Γιώργη Δεληγιάννη,
που πιο μεγάλος ήρωας στον τόπο δεν εφάνη.
Ο Περρογιώργης αρχηγός έπεσεν εις την Χίο,
που επολέμα ηρωικά το τούρκικο στοιχείο
Και η Βουρβαχοκατσουλή που ήταν κοπελιδάκι,
έπεσε ηρωικά κι αυτή στον πύργο του Αληδάκη.
Σ όλη την Κρήτη εμάχουνταν τα Ασφενδιωτάκια,αράδα
Εμάχουνταν και στα νησιά και στην παλιά Ελλάδα.
Εις το Ζάσι εμάχουνταν τρεις αδελφοί Βουρβάχοι,
όταν στον Προύθο έδωσεν ο Υψηλάντης μάχη
εκεί στο Φραγγοκάστελο με τον Μπικοστρατή σου
σαν τα βουνά εγίνηκε η δόξα η δική σου
Βουρβάχοι, Ντεληγιάννηδες και Μπολιωτοσφηνιάδες
και Σηφοδασκαλάκηδες,τρανοί πολεμιστάδες.
Κι όλες οι οικογένειες εβγάλαν ανδρειωμένους,
κι όλες πληρώσαν ακριβά για λευτεριά του γένους.
Ασφένδου μου περήφανο χωριό μου παινεμένο
ποτέ δεν νιώθω άνετα μακριά σου όταν μένω.