Μανουσάκης ή Μανούσος Πρωτοπαπαδάκης,  Χαΐνης - Οπλαρχηγός 1821

Γέννημα και θρέμμα του Ασκύφου από καλή γενιά. Ήταν αδελφός του πεντακοσίαρχου

Α. Πρωτοπαπαδάκη και του Πρωτόπαπα Γεωργίου.

Χαΐνης πριν την έναρξη της επανάστασης, ο ήρωας  θα συνεχίσει να αγωνίζεται

και τα χρόνια που η επανάσταση είχε βαλτώσει(1825-26) στην Κρήτη.

Συγκρότησε δικό του σώμα από 100 αγωνιστές Σφακιανούς και Αποκωρονιώτες και  πολεμούσε.

Τον Αύγουστο του 1822 πολέμησε την στρατιά του Χασάν στον Αλμυρό.

Κάποτε πληροφορήθηκε ότι ένας Μπουλούμπασης από το ασκέρι 7000 Τούρκων του Μουσταφά,

βίασε μια χριστιανή στο Κεφαλά,οργάνωσε ολιγομελή ομάδα και πήγε στο σπίτι

που έμεναν οι δράστες και τους έσφαξαν. Ο Μανουσάκης πέρασε ανάμεσα από τόσους Τούρκους

και ο Μουσταφάς το θεώρησε ύψιστη προσβολή και απείλησε εισβολή στα Σφακιά.

Μετά από προδοσία συνελήφθησαν ο Τσακίρης και τρεις Αποκωρονιώτες άνδρες του Μανουσάκη, 

ο Μουσταφάς διέταξε και τους εκτέλεσαν μπροστά στους συλληφθέντες Σφακιανούς καπετάνιους, όταν ο Μανουσάκης έμαθε τον προδότη τον κατακρεούργησε.

Αργότερα(1826) θα εκτελέσει τον έμπιστο του Μουσταφά πασά, Χριστιανό,

που ήθελε να το παίξει Κεχαγιάς Σφακίων.

Το 1829 πολέμησε μαζί με τους Μανουσέλη και Δεληγιαννάκη στη μάχη του Γάλλου Ρεθύμνης όπου και τραυματίσθηκε στο πόδι μένοντας κουτσός.

Αν και πέρασαν αρκετά χρήματα από τα χέρια του ως λάφυρα του εχθρού όλα τα διέθεσε για τους άνδρες του.

Πέθανε φτωχότατος στο νοσοκομείο του Ναυπλίου.

Ο ιστορικός της επαρχίας μας γράφει:

<< Ο ανήρ ήτο μεν υπέρ το δέον μικρός το σώμα αλλά την καρδία και

τα κατορθώματα μέγας και περιώνυμος >>