Αν και πολύ μικρός κατά την έκρηξη της επανάστασης, μόλις 14 ετών,

είχε ήδη ενηλικιωθεί προ του τέλους της και έλαβε μέρος στις τελευταίες φάσεις

της υπό τον πατέρα του. Με το 300/18-3-1829 έγγραφο ο αντιπρόσωπος της

 Ελληνικής κυβερνήσεως Ν. Ρενιέρης τον προβίβασε στο βαθμό του διακοσιάρχου

σε ηλικία 22 ετών . Ήταν ήδη εκατόνταρχος από την «Πολεμική επιτροπή της Κρήτης»

και είχε μετάσχει στις μάχες στον Παπά του Πόρου(Ρεθύμνης) και στη Μαλάξα, στο Μεραμπέλλο,

στη μάχη του Φραγκοκάστελλου τραυματίστηκε στο δεξιό πόδι το Μάιο του 1828.

Την 17/5/1843 ο Βασιλεύς της Ελλάδος του απένειμε σιδηρούν παράσημο για τη συμμετοχή του

στον υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνα. Με το υπ' αριθμό 978/2-6-1849 έγγραφο της νομαρχίας

Κυκλάδων του γνωρίσθηκε ο διορισμός του ως Δημάρχου Αδάμαντος Μήλου. Υπήρξε ο πρώτος

δήμαρχος του Αδάμαντος από ιδρύσεως του, και υπηρέτησε στη θέση αυτή τρεις συνεχής

περιόδους.

ΙΝΒ 27022011