Β΄ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 961 – 1204μ.Χ.
Απελευθέρωση της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά.
Ο στρατηγός και μετέπειτα αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς εκστράτευσε κατά των Αράβων της Κρήτης οι οποίοι είχαν γίνει μάστιγα για το Βυζαντινό κράτος με τις πειρατικές επιδρομές τους.
Οι Σφακιανοί βοήθησαν τον Νικηφόρο Φωκά σε όλη την χρονική περίοδο των αγώνων του ακόμα και στην τελευταία φάση της κατάληψης του Χάνδακα(σημερινό Ηράκλειο)
πρωτεύουσα των Αράβων της Κρήτης το 961μ Χ.
Ο στρατηγός για την βοήθεια των Σφακιανών τους παραχώρησε αυτονομία, οπλισμό, ρουχισμό και απαλλαγή από την φορολογία. Τα προνόμια αυτά τα επικύρωσε και σαν αυτοκράτορας.
Αν και η δεύτερη Βυζαντινή περίοδος 961-1204 άρχισε στο νησί με τις χειρότερες προϋποθέσεις, και ειδικότερα ο πληθυσμός είχε τραγικά μειωθεί, μια περίοδος οικονομικής άνθησης ξεκίνησε και πολιτιστικά ο χριστιανισμός ξαναβρήκε την παλαιά αίγλη του.
Ο πληθυσμός άρχισε να αυξάνει επιπρόσθετα ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός Ι το 1080 εποίκισε το νησί με οικογένειες από την Κωνσταντινούπολη.
Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός ΙΙ έστειλε στο νησί δώδεκα αρχοντόπουλα για να κάνουν διοίκηση, οι άρχοντες εγκαταστάθηκαν στο νησί μαζί με τις οικογένειες τους.
Με χρυσόβουλο ορίζονταν οι περιοχές που διοικούσε η κάθε οικογένεια.
Ο Μαρίνος Σκορδύλης, ένα από τα δώδεκα αρχοντόπουλα, επανήλθε μαζί με εννέα αδέλφια του, και του δόθηκε η περιοχή των Σφακίων με τα όρια της, να εκτείνονται από Ασκύφου – Κουστογέρακο – Αγιά Ρουμέλη – Χώρα Σφακίων – Φραγκοκάστελλο.