Η Ασφενδιώτικη οικογένεια των Δεληγιαννάκηδων έχει τις ρίζες της στους Σκορδύλιδες - Ζαμπέτες της Ανώπολης.
Γενάρχης αναφέρεται επί της εποχής των Ενετών ο Αναστάσιος Ζάππας Σκορδύλης γιος του πρώτου ξαδέλφου του Κανδανολέοντα.
Επί τουρκοκρατίας ο δισέγγονος του Αναστασίου Ζάππα Σκορδύλη, Ιωάννης Ζαμπέτης Σκορδύλης σε μια επανάσταση
ονομάσθηκε από τους κατακτητές Δελής Γιάννης λόγω της ανδρείας του, και έτσι έμεινε το Δεληγιαννάκης.
Κύριοι κλάδοι της εγκαταστάθηκαν στην Αργυρούπολη Ρεθύμνης, στη Μήλο – Πειραιά, Ηράκλειο, Παντάνασσα Ρεθύμνης
και οι μετονομασθέντες σε Βαρδουλάκηδες Λακωνίας και Σελίνου.
Στην επανάσταση του 1770 θα πολεμήσει ο Νικόλαος Ιωάννου Δεληγιαννάκης, το 1821 από τους επτά γιούς του οι τρεις θα πέσουν για την πατρίδα.
Γεώργιος Νικολάου Δεληγιαννάκης ή Μπίκος, (1790 - Οκτ 1822).
Ορίσθηκε αρχηγός του Δυτικού τμήματος του Ρεθέμνου, συμμετείχε σε πολλές μάχες στην έναρξη του αγώνα
(Στα Ρούστικα, Άγιο Κωνσταντίνο κ.α.). Τον Αύγουστο του 21 υπερασπίσθηκε τον Καλλικράτη το Δεκέμβριο του 1821
προάχθηκε σε πεντακοσίαρχο από τον Γενικό Έπαρχο. Στις 17 Ιανουαρίου 1822 εξολόθρευσε τους Τούρκους
που είχαν καταλάβει το Αρκάδι, υπερασπίσθηκε το Αμάρι, τον Aπρίλιο του 1822 συμμετείχε στην μάχη του Γάλλου,
τον Ιούνιο πήρε μέρος στη μάχη του Τυμπακίου. Ό ήρωας θα πέσει σε ενέδρα των κατακτητών στο χωριό Αρμένοι Ρεθύμνης
και θα σκοτωθεί σε ηλικία 32 ετών.
Στρατής Νικολάου Δεληγιαννάκης. (1799-1874)
Συμμετείχε στις πρώτες μάχες του 21, σύντομα έγινε αρχηγός του ανατολικού Ρεθύμνου. Προσπάθησε να βοηθήσει τους έγκλειστους στο σπήλαιο της Μιλάτου
μαζί με τον Βουρδουμπά.
Στο Κρουσώνα το 1822 μαζί με τους Ανωγειανούς καπετάνιους παρέσειρε 350 Τουρκαλβανούς και τους σφαγίασαν.
Έγινε πρωταγωνιστής το 1828 στη μάχη του Φραγκοκάστελλου αφού μετά το θάνατο του Χατζημιχάλη Νταλιάνι, αυτός διεύθυνε την άμυνα του φρουρίου μέχρι την συνθηκολόγηση.
<< Κάτω στο Φραγκοκάστελλο τσοι Τούρκους πολεμούνε.
Οι Τούρκοι εφάγαν τσοι Ρωμιούς με το Χατζή Μιχάλη.
Μα ο Ντεληγιάννης ο Στρατής μ εξήντα παλικάρια
τσοι Τούρκους τσ΄ ετιμώρησε >>.
Αν και σχεδόν κουτσός από τα τραύματα στην μεγάλη επανάσταση του 1866 -69 θα πάρει πάλι στα χέρια του τα τιμημένα όπλα του.
Εκλέχθηκε μέλος της Εθνικής Συνεύλευσης Αθηνών και βουλευτής.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στην Μονεμβασιά.
Τιμήθηκε με τον ανώτερο επαναστατικό βαθμό του Συνταγματάρχη της Βασιλικής Φάλαγγος.
Σήφης Νικολάου Δεληγιαννάκης μετά τον θάνατο του αδελφού του τον διαδέχθηκε στην αρχηγία του Δυτικού Ρεθύμνου.
Άξιος και ικανός αρχηγός θα μετέχει σε πλείστες μάχες.
Αφού δεν περιλήφθηκε η Κρήτη στα απελευθερωμένα τμήματα της χώρας εγκαταστάθηκε στην Μήλο και πέθανε σε ηλικία 104 ετών.
Τιμήθηκε με τον επαναστατικό βαθμό του Αντισυνταγματάρχη της Βασιλικής Φάλαγγος.