Οικογένειες

ΚΟΥΛΕΤΟΣ Ή ΚΟΥΛΕΤΑΚΗΣ

 

Σφακιανή ιστορική οικογένεια με ρίζες από την Ανώπολη. Τα μέλη της έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821.

Ο Γιάννης Κουλέτος ως πλοιοκτήτης θα πολεμήσει τους κατακτητές με το πλοίο του, το Μανούσο θα τον βρούμε να συμμετέχει στην παράτολμη προσπάθεια κατάληψης του φρουρίου της Γραμβούσας, ενώ ένας ακόμη Ιωάννης συμμετείχε ως οπλαρχηγός το 1821. Παραθέτω την ωραία εργασία για την οικογένεια από τους Εμμανουήλ και Θεόδωρο Κουλέτους κρίμα που τέτοιοι άνθρωποι είναι λίγοι γιατί έτσι διασώζεται η ιστορία των Σφακίων. Τους συγχαίρω και τους δύο και τους ευχαριστώ που μου εμπιστεύθηκαν την ιστορία της οικογένειας τους.

Αξιόλογα μέλη της οικογένειας.

Κουλετάκης Θεόδωρος.(1945-). Οικονομολόγος, πανεπιστημίου Αθηνών. Συλλέκτης βιβλίων που αναφέρονται στην επαρχία.

Κουλετάκης Εμμανουήλ. Μόνιμο στέλεχος του Ελληνικού Στρατού, συνέγραψε την ιστορία της οικογενείας του.

Κουλετάκη Ελένη του Θεόδωρου. Νομικός πανεπιστημίου Αθηνών, κατέχει μεταπτυχιακό

στο Δίκαιο Περιβάλλοντος (Νέα Υόρκη). Λαμπρή επιστήμων που τιμά την οικογένεια της και τις ρίζες της.

 

Τα παρακάτω κείμενα έχουν ελεγχθεί ως προς την ιστορική αλήθεια τους και τα παραθέτω αυτούσια.

 

 

ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΟΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗΣ-ΚΟΥΛΕΤΟΣ

 

Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, Επανάστασις 1821-1831, Τόμος Πρώτος (1821-1822), Ιστορική, Λαογραφική & Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης, Εθνικό Τυπογραφείο, Αθήνα 1978

Στα Ψηφίσματα της Γ’ Συνελεύσεως (εν Αρμένοις) την 21η Μαίου του 1822, ο Γιώργιος Κουλετάκης, συμπεριλαμβάνεται στους πληρεξουσίους. Σελ. 73.  Βλέπε και Ιστορία των Επαναστάσεων της Κρήτης, Ζαμπελίου και Κριτοβουλίδου, Αθήνα 1971, σελ. 409.

Σύμφωνα με το έγγραφο της 17ης Ιουνίου του 1822 από το Μινιστέριον των Ναυτικών (Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος) προς τον Γενικό Έπαρχο Κρήτης, το Μινιστέριον των Ναυτικών έδωσε στον καπετάν Ιωάννη Κουλετάκη, διοικητή της γαλιότας «Μίνων», δηλωματικό γράμμα και άδεια να υψώσει την πολεμική σημαία, για να φυλλάττει τα παράλια της Κρήτης, σύμφωνα με τις δοθείσες σε αυτόν οδηγίες. Είχε δε εγγυηθεί στο Μινιστέριον για την καλή διαγωγή του Καπετάν Ιωάννη Κουλετάκη ο κύριος Πέτρος Σκυλίτζης. (Γ.Α.Κ., Μινιστ. Ναυτικών φακ. 2) Σελ. 93.

Στο Ημερολόγιον της Κρητικής Επαναστάσεως (1821), Ζ. Πρακτικίδου, ο Ζαχαρίας Πρακτικίδης κατέγραψε ημερολογιακή έκθεση των γεγονότων της Κρητικής επαναστάσεως από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 1821, στα οποία και ο ίδιος ενίοτε είχε συμμετάσχει.

Αναφέρει δε ότι την 14η Ιουνίου του 1821 συνεστήθη στο Λουτρό η Κοινή Καγκελαρία της οποίας προύχοντες διορίσθηκαν με κοινή ψήφο ο κ. Ανδρέας Κριαράς, Χ’’ Ιωάννης Πωλάκης, Γεώργιος Κουλέτος και Νικόλαος Ανδρεουλάκης, όλοι Ανωπολίτες. Σελ. 213.

Την 16η Ιουνίου μάλιστα δεύτερος αρχηγός του στρατού διορίσθηκε ο Ιωάννης Κουλέτος, ο οποίος έλαβε υπό την εξουσία του τους εγχωρίους του Αγίου Δημητρίου και Αράδαινας. Σελ. 214.

Στην συνέχεια την 19η Ιουνίου του 1820 εκστράτευσε ο αρχηγός Ιωάννης Κουλέτος και επιτέθηκε στο Εμπρός Νερόν (Εμπρόσνερο) πιέζοντας τα εχθρικά στρατεύματα να κρυφθούν στον πύργο του Αληδάκη, τον οποίο οι κρητικοί  πολιόρκησαν, ρίχνοντας καθημερινά και κανόνια, τα οποία ανέβασαν εκεί από τα πλοία που βρίσκονταν στο Λουτρό. Σελ. 215.

Τη δε 17 Ιουλίου του 1820 ο βεζύρης Χανίων, υποδεχόμενος τον Αληδάκη στα Χανιά τον αποζημίωσε για την ζημιά του Πύργου του, «τον οποίο έκαυσε την αυτήν ημέραν ο αρχηγός Ιωάννης Κουλέτος, πέρνοντας και 3 κανόνια μπρούντζινα, όπου ήσαν εις αυτόν.» ¨Όπως μάλιστα περιγράφεται ο πύργος αυτός ήταν δυνατότερος του τειχοκάστρου στην οικοδομή και ήταν αδύνατον να κυριευθεί από τους Σφακιανούς, παρά μόνο με μία αδιάκοπη χρονική πολιορκία. Επανάστασις των Τούρκων εις Χάνδακα και φόνος του Αγίου Κρήτης και Τεσσάρων έτι Αρχιερέων και Ιερέων και Χριστιανών. Σελ. 221.

 

Κρητικά Ιστορικά Έγγραφα 1821-1830, Τόμος Πρώτος (1821-1824), Βιβλιοθήκη Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, Αθήνα 1974

Περιλαμβάνεται το υπ’αριθμ. 712/1-08-1823 Περ. Β’ Αριθ. 34 (Ι.Α.Κ.) έγγραφο του έπαρχου Σφακίων προς το Φροντιστήριο των Εσωτερικών σχετικά με την εκλογή δημογερόντων και επιστατών στην επαρχία του, ανάμεσα στους οποίους αναφέρεται και ο Τ. Κουλετάκης, εκλεχθείς επιστάτης της ζωοτροφίας. Σελ. 350

 

Ιστορία των Επαναστάσεων της Κρήτης, Ζαμπελίου και Κριτοβουλίδου, Αθήνα 1971

Περί τα μέσα Μαρτίου του 1824, ο Χουσεΐν απροσδόκητα διέσχισε ανεμπόδιστα την ορεινή επαρχία των Σφακίων και στρατοπέδευσε στην Ανώπολη.  Από εκεί μάλιστα όρμισε να καταλάβει το Λουτρό. Πολλοί τότε Σφακιανοί και άλλοι Κρήτες κατάφεραν να διαφύγουν του εχθρού με καράβια που είχαν συγκεντρωθεί στο Λουτρό. Ένα από αυτά, του Γάλλου Πλοιάρχου Καστέλ, μετέφερε πολλούς Κρήτες στην Μήλο, στην οποία, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των Μηλίων, οι Κρήτες εγκαταστάθηκαν, ύστερα από παρέμβαση του εκεί Γάλλου Προξένου Βρέστ.  Σελ. 568-569.

 

Ελλωτία Τόμος 8 Χανιά 1999

Χήρες και Ορφανά των Νομών Χανίων και Σφακίων (1866-1897) Νίκος Φασατάκης

Στον κατάλογο με τις χήρες και τα ορφανά των αγωνιστών της Κρήτης που εγκρίθηκε στις 25/01/1901 από το Ηγεμονικό Συμβούλιο περιλαμβάνεται και η Κυριακή Κουλετάκη, χήρα Ιωάννη Κουλετάκη από το Κολυμβάρι Πανεθύμου. Σελ.40.

 

Γιάννη Εμμ. Ανδρουλάκη, Η Επαρχία Κισάμου μέσα από την ιστορία της Κρήτης (1125 π.χ.-1922 μ.Χ.)

Ο Ιωάννης Κουλετάκης αναφέρεται ως νεκρός από τους συμμετάσχοντες Κισαμίτες στην Πολιορκία του Φρουρίου Καστελλίου Κισάμου την 20η Νοεμβρίου του 1866. Σελ. 229.  Τα θύματα της απόπειρας αυτής, ανάμεσα στους οποίους και ο Κισσαμίτης Ιωάννης Κουλετάκης, μεταφέρθηκαν στην Ροτόντα, όπως αναφέρεται στην Ιστορία της Κρήτης (ΝΕΑ) του Παναγιώτη Κ. Κριαρή, Τόμος Γ’, Αθήνα 1935, Σελ. 275. 

 

Η Θυμιανή Παναγιά Στα Σφακιά, Πάρι Στ. Κελαϊδή, Εκδόσεις «Καράβι και τόξο», Αθήνα 1981

Σε μία από τις δύο αναμνηστικές πλάκες που η «Ενωση Σφακιανών» του 1970 ανάρτησε στην νότια πλευρά της εκκλησίας της Θυμιανής Παναγίας αναφέρεται και ο Γεώργιος Κουλέτος ως πρόκριτος της Καγκελαρίας Σφακίων του 1821 και πρόμαχος της Ελευθερίας. Σελ. 40.

 

Ιστορία της Κρήτης, Ι.Δ. Μουρέλλου, Δεύτερα Έκδοση, Ηράκλειο Κρήτης, 1950

 

Το τραγικό τέλος του Κουλετογιάννη αναφέρεται από τον Μουρέλλο, σύμφωνα με τον οποίο, ο Σπετσιώτικος και Υδραϊκός στόλος, αν και πληρωμένος από το πτωχικό ταμείο της Κρήτης με τον σκοπό να κτυπήσει τα Τουρκικά καράβια, εγκατέλειψε τον αγώνα τον Μάρτιο του 1824. Καθώς έπλεε στα δυτικά παράλια κι ερχότανε στο Λουτρό για να μεταφέρει τα τρομαγμένα γυναικόπαιδα επί πληρωμή, συνάντησε στον δρόμο του την γολέτα του Κουλετογιάννη, που τραβούσε αιχμάλωτο ένα αράπικο βρίκι και το έφερνε προς το Λουτρό για να παραδώσει το φορτίο του στο κοινό. Όταν διέταξαν τον Κουλετογιάννη να τους παραδώσει το βρίκι και εκείνος αρνήθηκε ισχυριζόμενος ότι το βρίκι θα παραδιδόταν στο κοινό του αγώνα και δεν άνηκε ούτε σε εκείνον ούτε σε αυτούς, τον κτύπησαν και τον βούλιαξαν. Από τους σαράντα άνδρες του, ένας σώθηκε και κολυμπώντας πήγε να τους ζητήσει βοήθεια. Εκείνοι αγριεμένοι από την άρνηση του Κουλετογιάννη τον κτύπησαν στα χέρια με μπαλτά, του τα ’κοψαν και χάθηκε και αυτός. Σελ. 614-615.

Σημαντική συνέπεια του ανωτέρω περιστατικού αναφέρεται στην Ιστορία των Σφακίων του Γρηγορίου Παπαδοπετράκη, Αθήνα 1888, όπου ο συγγραφέας δικαιολογεί το γεγονός ότι η Ανώπολη το έτος 1888 κατείχε την δεύτερη θέση στα Σφακιά, λόγω των ερημώσεων από τις επαναστάσεις. «Η μεγαλύτερη αυτής παρακμή οφείλεται μεν εις αυτάς, αλλά εκτός των φονευθέντων και εκπατρισθέντων τω 1770 και τω 1821, συντέλεσε και η απώλεια μιας Γολέτας του Κουλετογιάννη μετά 42 εκλεκτών ανδρών οικογενειαρχών, ην εβύθισαν αγενείς τινες Υδραίοι αύτανδρον και πολλαί οικίαι ολόκληροι έκλεισαν και ηρήμωσαν». Σελ. 22. Η ιστορία της Γολέττας εκείνης μάλιστα αγνοούνταν έως το 1841, οπότε ένας Υδραίος που βρισκόταν πάνω στο Υδραιικο καράβι το εξομολογήθηκε στην Ύδρα και το περιστατικό μαθεύτηκε γρήγορα και στην Κρήτη. Σελ. 348-349.

 

Ιστορία της Κρήτης, Ι.Δ. Μουρέλλου, Δεύτερα Έκδοση, Ηράκλειο Κρήτης, 1950

Στο σχέδιο για την Γραμπούσα τον Ιούλιο του 1825, είχαν συγκεντρωθεί δεκαεπτά καϊκια με εννιακόσια πενήντα παλληκάρια με σκοπό να καταλάβουν το κάστρο. Οι Σφακιανοί όμως, θεωρώντας τους εαυτούς του από τους πρώτους οργανωτές κι εμπνευστές του σχεδίου της Γραμβούσας, παρεξηγήθηκαν διότι ειδοποιήθηκαν τελευταίοι για την επιχείρηση. Το βράδυ της 31ης Ιουλίου πήραν μία μεγάλη βάρκα, μπήκαν μέσα δεκαπέντε Σφακιανοί, ανάμεσα στους οποίους και ο Μανούσος Κουλέτος και τράβηξαν προς την Κρήτη για να πάρουν αυτοί την Γραμπούσα. Πράγματι έφτασαν και μεταμφιεσμένοι σε Τούρκους κατάφεραν να καταλάβουν μόνοι τους, χωρίς την συνδρομή των υπολοίπων, το φρούριο της Γραμπούσας. Σελ. 633-638.

Παραπλήσια αναφέρεται η κατάληψη της Γραμπούσας και η συμμετοχή του Μανούσου Κουλέτου και στην Ιστορία της Κρήτης (ΝΕΑ), Παναγιώτου Κ. Κριάρη, Τόμος Β’, Αθήνα (1931) Σελ. 536.

 

Ιστορία της Κρήτης, Ι.Δ. Μουρέλλου, Τόμος Β’, Δεύτερα Έκδοση, Ηράκλειο Κρήτης

Βάσει του υπ’ αριθμ. 159(3230)/ 14-12-1825 εγγράφου της Προσωρινός Διευθύνουσας Επιτροπής της Κρήτης, το τελωνείο της Γραμβούσας πουλήθηκε για την εξοικονόμηση χρημάτων στον φιλογενέστατο καπ. Ανδρέα Κριαράκη και καπ. Γ. Κουλετάκη, οι οποίοι, κατόπιν παρακλήσεων της Επιτροπής να τους ενισχύσουν χρηματικά, συμφώνησαν να αγοράσουν το τελωνείο για να μπορέσουν να συγκεντρώσουν γρήγορα χρήματα. Σελ. 659.

 

  

 

 

ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΟΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗΣ

 

Κουλετάκης Γεώργιος (Κουλέτος)

-         Στο Ημερολόγιον της Κρητικής Επαναστάσεως (1821), Ζ. Πρακτικίδου, ο Ζαχαρίας Πρακτικίδης κατέγραψε ημερολογιακή έκθεση των γεγονότων της Κρητικής επαναστάσεως από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 1821, στα οποία και ο ίδιος ενίοτε είχε συμμετάσχει. Αναφέρει δε ότι την 14η Ιουνίου του 1820 συνεστήθη στο Λουτρό η Κοινή Καγκελλαρία της οποίας προύχοντες διορίσθηκαν με κοινή ψήφο ο κ. Ανδρέας Κριαράς, Χ’’ Ιωάννης Πωλάκης, Γεώργιος Κουλέτος και Νικόλαος Ανδρεουλάκης, όλοι Ανωπολίτες. Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, Επανάστασις 1821-1831, Τόμος Πρώτος (1821-1822), Ιστορική, Λαογραφική & Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης, Εθνικό Τυπογραφείο, Αθήνα 1978 Σελ. 213.

-         Αναμνηστική πλάκα με τους εν λόγω αιρετούς προύχοντες έχει αναρτηθεί στο κτίριο της Καγκελαρίας στο Λουτρό Σφακίων. 

- Στα Ψηφίσματα της Γ’ Συνελεύσεως (εν Αρμένοις) την 21η Μαίου του 1822, ο Γιώργιος Κουλετάκης, συμπεριλαμβάνεται στους πληρεξουσίους. Σελ. 73.  Βλέπε και Ιστορία των Επαναστάσεων της Κρήτης, Ζαμπελίου και Κριτοβουλίδου, Αθήνα 1971, σελ. 409.

 

- Σε μία από τις δύο αναμνηστικές πλάκες που η «Ένωση Σφακιανών» του 1970 ανάρτησε στην νότια πλευρά της εκκλησίας της Θυμιανής Παναγίας αναφέρεται και ο Γεώργιος Κουλέτος ως πρόκριτος της Καγκελαρίας Σφακίων του 1821 και πρόμαχος της Ελευθερίας. Η Θυμιανή Παναγιά Στα Σφακιά, Πάρι Στ. Κελαϊδή, Εκδόσεις «Καράβι και τόξο», Αθήνα 1981. Σελ. 40.

 

-Βάσει του υπ’ αριθμ. 159(3230)/ 14-12-1825 εγγράφου της Προσωρινός Διευθύνουσας Επιτροπής της Κρήτης, το τελωνείο της Γραμπούσας πουλήθηκε για την εξοικονόμηση χρημάτων στον φιλογενέστατο καπ. Ανδρέα Κριαράκη και καπ. Γ. Κουλετάκη, οι οποίοι, κατόπιν παρακλήσεων της Επιτροπής να τους ενισχύσουν χρηματικά, συμφώνησαν να αγοράσουν το τελωνείο για να μπορέσουν να συγκεντρώσουν γρήγορα χρήματα. Ιστορία της Κρήτης, Ι.Δ. Μουρέλλου, Τόμος Β’, Δεύτερα Έκδοση, Ηράκλειο Κρήτης. Σελ. 659.

 

Κουλετάκης Ιωάννης (Κουλετογιάννης)

- Στο Ημερολόγιον της Κρητικής Επαναστάσεως (1821), Ζ. Πρακτικίδου, ο Ζαχαρίας Πρακτικίδης αναφέρει ότι, την 16η Ιουνίου, δος  αρχηγός του στρατού διορίσθηκε ο Ιωάννης Κουλέτος, ο οποίος έλαβε υπό την εξουσία του τους εγχωρίους του Αγίου Δημητρίου και Αράδαινας. Σελ. 214.

- Την 19η Ιουνίου του 1820 εκστράτευσε ο αρχηγός Ιωάννης Κουλέτος και επιτέθηκε στο Εμπρός Νερόν (χωριό του Αποκόρωνα) πιέζοντας τα εχθρικά στρατεύματα να κρυφθούν στον πύργο του Αληδάκη, τον οποίο οι κρητικοί  πολιόρκησαν, ρίχνοντας καθημερινά και κανόνια, που ανέβασαν εκεί από τα πλοία που βρίσκονταν στο Λουτρό. Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, Επανάστασις 1821-1831, Τόμος Πρώτος (1821-1822), Ιστορική, Λαογραφική & Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης, Εθνικό Τυπογραφείο, Αθήνα 1978

Σελ. 215.

Τη δε 17 Ιουλίου του 1820 ο βεζύρης Χανίων, υποδεχόμενος τον Αληδάκη στα Χανιά τον αποζημίωσε για την ζημιά του Πύργου του, «τον οποίο έκαψε την αυτήν ημέραν ο αρχηγός Ιωάννης Κουλέτος, παίρνοντας και 3 κανόνια μπρούντζινα, όπου ήσαν εις αυτόν.» ¨Όπως μάλιστα περιγράφεται ο πύργος αυτός ήταν δυνατότερος του τειχοκάστρου στην οικοδομή και ήταν αδύνατον να κυριευθεί από τους Σφακιώτες, παρά μόνο με μία αδιάκοπη χρονική πολιορκία. Επανάστασις των Τούρκων εις Χάνδακα και φόνος του Αγίου Κρήτης και Τεσσάρων έτι Αρχιερέων και Ιερέων και Χριστιανών. Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, Επανάστασις 1821-1831, Τόμος Πρώτος (1821-1822), Ιστορική, Λαογραφική & Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης, Εθνικό Τυπογραφείο, Αθήνα 1978. Σελ. 221.

 

- Σύμφωνα με το έγγραφο της 17ης Ιουνίου του 1822 από το Μινιστέριον των Ναυτικών (Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος) προς τον Γενικό Έπαρχο Κρήτης, το Μινιστέριον των Ναυτικών έδωσε στον καπετάν Ιωάννη Κουλετάκη, διοικητή της γαλιότας «Μίνων», δηλωματικό γράμμα και άδεια να υψώσει την πολεμική σημαία, για να φυλλάττει τα παράλια της Κρήτης, σύμφωνα με τις δοθείσες σε αυτόν οδηγίες. Είχε δε εγγυηθεί στο Μινιστέριον για την καλή διαγωγή του Καπετάν Ιωάννη Κουλετάκη ο κύριος Πέτρος Σκυλίτζης. (Γ.Α.Κ., Μινιστ. Ναυτικών φακ. 2)

Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, Επανάστασις 1821-1831, Τόμος Πρώτος (1821-1822), Ιστορική, Λαογραφική & Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης, Εθνικό Τυπογραφείο, Αθήνα 1978. Σελ. 93.

 

-Το τραγικό τέλος του Κουλετογιάννη αναφέρεται από τον Μουρέλλο, σύμφωνα με τον οποίο, ο Σπετσιώτικος και Υδραϊκός στόλος, αν και πληρωμένος από το πτωχικό ταμείο της Κρήτης με τον σκοπό να κτυπήσει τα Τουρκικά καράβια, εγκατέλειψε τον αγώνα τον Μάρτιο του 1824. Καθώς έπλεε στα δυτικά παράλια κι ερχότανε στο Λουτρό για να μεταφέρει τα τρομαγμένα γυναικόπαιδα επί πληρωμή, συνάντησε στον δρόμο του την γολέτα του Κουλετογιάννη, που τραβούσε αιχμάλωτο ένα αράπικο βρίκι και το έφερνε προς το Λουτρό για να παραδώσει το φορτίο του στο κοινό. Όταν διέταξαν τον Κουλετογιάννη να τους παραδώσει το βρίκι και εκείνος αρνήθηκε ισχυριζόμενος ότι το βρίκι θα παραδιδόταν στο κοινό του αγώνα και δεν άνηκε ούτε σε εκείνον ούτε σε αυτούς, τον κτύπησαν και τον βούλιαξαν. Από τους σαράντα άνδρες του, ένας σώθηκε και κολυμπώντας πήγε να τους ζητήσει βοήθεια. Εκείνοι αγριεμένοι από την άρνηση του Κουλετογιάννη τον κτύπησαν στα χέρια με μπαλτά, του τα’κοψαν και χάθηκε και αυτός.  Ιστορία της Κρήτης, Ι.Δ. Μουρέλλου, Δεύτερα Έκδοση, Ηράκλειο Κρήτης, 1950. Σελ. 614-615.

Σημαντική συνέπεια του ανωτέρω περιστατικού αναφέρεται στην Ιστορία των Σφακίων του Γρηγορίου Παπαδοπετράκη, Αθήνα 1888, όπου ο συγγραφέας δικαιολογεί το γεγονός ότι η Ανώπολη το έτος 1888 κατείχε την δεύτερη θέση στα Σφακιά, λόγω των ερημώσεων από τις επαναστάσεις. «Η μεγαλύτερη αυτής παρακμή οφείλεται μεν εις αυτάς, αλλά εκτός των φονευθέντων και εκπατρισθέντων τω 1770 και τω 1821, συνετέλεσε και η απώλεια μιας Γολέττας του Κουλετογιάννη μετά 42 εκλεκτών ανδρών οικογενειαρχών, ην εβύθισαν αγενείς τινες Υδραίοι αύτανδρον και πολλαί οικίαι ολόκληροι έκλεισαν και ηρήμωσαν». Σελ. 22. Η ιστορία της Γολέττας εκείνης μάλιστα αγνοούνταν έως το 1841, οπότε ένας Υδραίος που βρισκόταν πάνω στο Υδραίικο καράβι το εξομολογήθηκε στην Ύδρα και το περιστατικό μαθεύτηκε γρήγορα και στην Κρήτη. Σελ. 348-349.

 

Τ. Κουλετάκης

 - Στα Κρητικά Ιστορικά έγγραφα περιλαμβάνεται το υπ’ αριθμ. 712/1-08-1823 Περ. Β’ Αριθ. 34 (Ι.Α.Κ.) έγγραφο του έπαρχου Σφακίων προς το Φροντιστήριο των Εσωτερικών σχετικά με την εκλογή δημογερόντων και επιστατών στην επαρχία του, ανάμεσα στους οποίους αναφέρεται και ο Τ. Κουλετάκης, εκλεχθείς επιστάτης της ζωοτροφίας.

Κρητικά Ιστορικά Έγγραφα 1821-1830, Τόμος Πρώτος (1821-1824), Βιβλιοθήκη Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, Αθήνα 1974. Σελ. 350

 

Κουλετάκης Μανούσος  (Κουλέτος)

- Στο σχέδιο της Γραμπούσας τον Ιούλιο του 1825, είχαν συγκεντρωθεί δεκαεπτά καϊκια με εννιακόσια πενήντα παλικάρια με σκοπό να καταλάβουν το κάστρο. Οι Σφακιανοί όμως, θεωρώντας τους εαυτούς του από τους πρώτους οργανωτές κι εμπνευστές του σχεδίου της Γραμβούσας, παρεξηγήθηκαν διότι ειδοποιήθηκαν τελευταίοι για την επιχείρηση. Το βράδυ της 31ης Ιουλίου πήραν μία μεγάλη βάρκα, μπήκαν μέσα δεκαπέντε Σφακιανοί, ανάμεσα στους οποίους και ο Μανούσος Κουλέτος και τράβηξαν προς την Κρήτη για να πάρουν αυτοί την Γραμπούσα. Πράγματι έφτασαν και μεταμφιεσμένοι σε Τούρκους κατάφεραν να καταλάβουν μόνοι τους, χωρίς την συνδρομή των υπολοίπων, το φρούριο της Γραμπούσας.

Ιστορία της Κρήτης, Ι.Δ. Μουρέλλου, Δεύτερα Έκδοση, Ηράκλειο Κρήτης, 1950 Σελ. 633-638.

Παραπλήσια αναφέρεται η κατάληψη της Γραμπούσας και η συμμετοχή του Μανούσου Κουλέτου και στην Ιστορία της Κρήτης (ΝΕΑ), Παναγιώτου Κ. Κριάρη, Τόμος Β’, Αθήνα (1931) Σελ. 536.

 

Κουλετάκης Ιωάννης

Γιάννη Εμμ. Ανδρουλάκη, Η Επαρχία Κισάμου μέσα από την ιστορία της Κρήτης (1125 π.χ.-1922 μ.Χ.)

- Ο Ιωάννης Κουλετάκης αναφέρεται ως νεκρός από τους συμμετάσχοντες Κισαμίτες στην Πολιορκία του Φρουρίου Καστελλίου Κισάμου την 20η Νοεμβρίου του 1866. Σελ. 229.  Τα θύματα της απόπειρας αυτής, ανάμεσα στους οποίους και ο Κισσαμίτης Ιωάννης Κουλετάκης, μεταφέρθηκαν στην Ροτόντα, όπως αναφέρεται στην Ιστορία της Κρήτης (ΝΕΑ) του Παναγιώτη Κ. Κριαρή, Τόμος Γ’, Αθήνα 1935, Σελ. 275. 

- Στον κατάλογο με τις χήρες και τα ορφανά των αγωνιστών της Κρήτης που εγκρίθηκε στις 25/01/1901 από το Ηγεμονικό Συμβούλιο περιλαμβάνεται και η Κυριακή Κουλετάκη, χήρα Ιωάννη Κουλετάκη από το Κολυμβάρι Πανεθύμου. Ελλωτία Τόμος 8 Χανιά 1999 Χήρες και Ορφανά των Νομών Χανίων και Σφακίων (1866-1897) Νίκος Φασατάκης. Σελ.40.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ

 

1.  ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ 1821-1830

ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ 1821-1822

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΑ 1977 

     Α.  ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Γ’ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΕΝ ΑΡΜΕΝΟΙΣ ΤΗΝ 21 ΜΑΙΟΥ 1822

            ΣΕΛΙΔΑ:68 ΕΩΣ ΚΑΙ 73

     Β.  ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗ ΙΩΑΝΝΗ

           ΣΕΛΙΔΑ 93 ΕΩΣ ΚΑΙ 94

     Γ.  ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΚΟΙΝΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ                                       

           ΣΕΛΙΔΑ 144 ΕΩΣ ΚΑΙ 147

     Δ.  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 1821 Ζ.ΠΡΑΚΤΙΚΙΔΟΥ-1842

           ΣΕΛΙΔΑ 211 ΕΩΣ ΚΑΙ 229

 

2.  ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ 1821-1830 ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ 1821-1824

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΩΜΑΔΑΚΗ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΑΘΗΝΑ 1974

     Α.  ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Γ’ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ

            ΣΕΛΙΔΑ 71 ΕΩΣ ΚΑΙ 73

     Β.  ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗ ΙΩΑΝΝΗ

           ΣΕΛΙΔΑ 85

     Γ.  ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΚΟΙΝΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ

           ΣΕΛΙΔΑ 138 ΕΩΣ ΚΑΙ 139

     Δ.  ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΚΟΙΝΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

           ΣΕΛΙΔΑ 201 ΕΩΣ ΚΑΙ 214

     Ε.  ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ Τ.ΚΟΥΛΕΤΑΚΗΣ

           ΣΕΛΙΔΑ 350

 

3.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΦΑΚΙΩΝ

ΠΑΠΑΔΟΠΕΤΡΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ  ΑΘΗΝΑ 1888 

     Α.  ΠΑΡΑΚΜΗ ΑΝΩΠΟΛΙΣ(ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΟΛΕΤΑΣ ΚΟΥΛΕΤΟΓΙΑΝΝΗ)

           ΣΕΛΙΔΑ 14 ΕΩΣ ΚΑΙ 42

     Β.  ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ 1821 ΕΙΣ ΚΡΗΤΗΝ (7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1821 ΣΥΣΚΕΨΗ

           ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΗ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΑΣ)

            ΣΕΛΙΔΑ 177 ΕΩΣ ΚΑΙ 183

     Γ.  ΒΥΘΙΣΜΑ ΓΟΛΕΤΑΣ ΚΟΥΛΕΤΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ

           ΣΕΛΙΔΑ 347 ΕΩΣ ΚΑΙ 359

 

 

4.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ

ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΚΡΙΤΟΒΟΥΛΙΔΟΥ

ΑΘΗΝΑ 1859

     Α.  ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ Γ’ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ

            ΣΕΛΙΔΑ 403 ΕΩΣ ΚΑΙ 413

     Β.  ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΡΗΤΩΝ ΕΙΣ ΜΗΛΟΝ

           ΣΕΛΙΔΑ 566 ΕΩΣ ΚΑΙ 573

     Γ.  ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ

           ΣΕΛΙΔΑ 604 ΕΩΣ ΚΑΙ 616

 5.  Η ΘΥΜΙΑΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΑ ΣΦΑΚΙΑ  ΠΑΡΙ ΚΕΛΑΙΔΗ ΑΘΗΝΑ 1981

     Α.  ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ

           ΣΕΛΙΔΑ 16 ΕΩΣ ΚΑΙ 30

     Β.  ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ

           ΣΕΛΙΔΑ 39 ΕΩΣ ΚΑΙ 40

     Γ.  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΛΑΚΩΝ

           ΣΕΛΙΔΑ 100 ΕΩΣ ΚΑΙ 102

 

6.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΜΟΣ Β’  ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΚΡΙΑΡΗ ΑΘΗΝΑ 1931

     Α.  ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ

           ΣΕΛΙΔΑ 194 ΕΩΣ ΚΑΙ 196

     Β.  ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ

           ΣΕΛΙΔΑ 530 ΕΩΣ ΚΑΙ 540

 

7.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΜΟΣ Γ’ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΚΡΙΑΡΗ ΑΘΗΝΑ 1935

     Α.  ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ

           ΣΕΛΙΔΑ 273 ΕΩΣ ΚΑΙ 282

 

8.  ΕΛΛΩΤΙΑ ΤΟΜΟΣ 8 ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΧΑΝΙΑ 1999

     Α.  ΧΗΡΕΣ ΚΑΙ ΟΡΦΑΝΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

           ΣΕΛΙΔΑ 37 ΕΩΣ ΚΑΙ 41

 

9.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ Ι.Δ. ΜΟΥΡΕΛΛΟΥ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ 1950 

     Α.  ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ

           ΣΕΛΙΔΑ 318 ΕΩΣ ΚΑΙ 320

     Β.  ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΥΜΙΑΝΗ

           ΣΕΛΙΔΑ 335 ΕΩΣ ΚΑΙ 336

     Γ.  ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΚΑΤΡΕ ΚΟΥΛΕΤΟΓΙΑΝΝΗΣ

           ΣΕΛΙΔΑ 382 ΕΩΣ ΚΑΙ 387

     Δ.  ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ Γ΄ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ

           ΣΕΛΙΔΑ 470 ΕΩΣ ΚΑΙ 474

     Ε.  ΓΟΛΕΤΑ ΚΟΥΛΕΤΟΓΙΑΝΝΗ

           ΣΕΛΙΔΑ 614 ΕΩΣ ΚΑΙ 616

     ΣΤ.  ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ

             ΣΕΛΙΔΑ 633 ΕΩΣ ΚΑΙ 640

 

 

10.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΜΟΣ Β’  Ι.Δ. ΜΟΥΡΕΛΛΟΥ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ 1950

     Α.  ΚΡΗΤΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ (ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΡΑΜΒΟΥΣΙΑΝΩΝ 7/8/1825)

           ΣΕΛΙΔΑ 641 ΕΩΣ ΚΑΙ 648

     Β.  ΤΕΛΩΝΕΙΟ ΓΡΑΜΒΟΥΣΗΣ 16/10/1825

           ΣΕΛΙΔΑ 657 ΕΩΣ ΚΑΙ 662

     Γ.  ΜΑΧΗ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ ΚΙΣΣΑΜΟΥ 20/11/1866

           ΣΕΛΙΔΑ 1175 ΕΩΣ ΚΑΙ 1180

 

11. Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΙΣΑΜΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (1125Π.Χ.-1922 Μ.Χ.)

ΓΙΑΝΝΗ ΕΜΜ. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ,   ΗΡΑΚΛΕΙΟ 1997,  

     Α.  ΜΑΧΗ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ  -   ΣΕΛΙΔΑ 227 ΕΩΣ ΚΑΙ 232

 

 

Το «Δέντρο» της οικογενείας Γεωργίου Κουλετάκη

 Α’ Γενεά

 Απόγονοι του Κουλετάκη Γεωργίου:

1) Κουλετάκης Ιωάννης-Κυριακή Μπολάνη

 

Β’ Γενεά   

     Απόγονοι του Κουλετάκη Ιωάννη:                   

1)  Γεώργιος Κουλετάκης-Αικατερίνη Λευκαρουδάκη

2)                Τζινευράκη   σύζυγος Ιωάννη

3)                Λαμπρινάκη  σύζυγος Ιωάννη            

 

Γ’ Γενεά

 Απόγονοι του Κουλετάκη Γεωργίου:

1)  Εμμανουήλ Κουλετάκης- Ευτυχία Βασιλαντωνάκη

2)  Νικόλαος    Κουλετάκης- Αικατερίνη Καρδαμάκη

3)  Κυριάκος    Κουλετάκης- Κυριακή Σεληνιωτάκη

4)  Ιωάννης       Κουλετάκης- Αντωνία Λουπασάκη

  1. Θεόδωρος    Κουλετάκης- Ελένη Τσιλιμιγκάκη
  2. Αντώνιος     Κουλετάκης (Υπάλληλος Τραπέζης της Ελλάδος)

 

Δ’ Γενεά

 1) Απόγονοι του Εμμανουήλ Κουλετάκη:

    α) Ιωάννα Κουλετάκη- Στυλιανός Κατζουράκης (Δάσκαλοι)

    β) Γεώργιος Κουλετάκης- Στυλιανή Σχοινοπλοκάκη

 2) Απόγονοι του Νικολάου Κουλετάκη:

    α) Χαράλαμπος Κουλετάκης- Θεανώ Ψωματάκη

    β) Σοφία Κουλετάκη- Στέφανος Μιχελάκης

    γ) Αικατερίνη Κουλετάκη- Δημήτριος Κακαβελάκης

    δ) Εμμανουήλ Κουλετάκης (Δάσκαλος)- Παναγιώτα Σηφάκη

    ε) Αμαλία Κουλετάκη- Στέργιος Ταμπάκης

   στ) Δημήτριος Κουλετάκης- Samantha

 3) Απόγονοι του Ιωάννη Κουλετάκη

    α) Ελευθερία Κουλετάκη- Ευτύχιος Ψαράκης

    β) Ανδρέας Κουλετάκης (Καθηγητής Φυσικής, Λυκειάρχης Χανίων)

 4) Απόγονοι του Θεοδώρου Κουλετάκη

    α) Θεόδωρος Κουλετάκης- Αργυρή Τζινευράκη (Οικονομολόγοι         Παν/μίου Αθηνών)

    β) Ιωάννα Κουλετάκη- Δημήτριος Χατζούδης

    γ) Αγγελική Κουλετάκη

 

Ε’ Γενεά

 1) Απόγονοι Ιωάννας Κουλετάκη:

    α) Μαρία Κατζουράκη (Προγραμματιστής-Πληροφορική ΑΣΟΕ, Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό και Σπουδές Μετάφρασης)

    β) Ελένη Κατζουράκη (Ιστορικό-Αρχαιολογικό Πανεπιστημίου Αθηνών)

    γ) Κωνσταντίνος Κατζουράκης (Προγραμματιστής-Πληροφορική)

 2) Απόγονοι Γεωργίου Κουλετάκη:

    α) Εμμανουήλ Κουλετάκης ( Στρατιωτικός, Ηλεκτρονικός – Τεχνικός Τηλεπικοινωνίων)

    β) Αντώνιος Κουλετάκης

 3) Απόγονοι Χαραλάμπου Κουλετάκη:

    α) Νικόλαος Κουλετάκης, (Ηλεκτρονικός, Πληροφορική)

    β) Ελευθερία Κουλετάκη

    γ) Κυριάκος Κουλετάκης

 4) Απόγονοι Σοφίας Κουλετάκη

    α)Χριστόφορος Μιχελάκης

    β) Κλειάνθη Μιχελάκη

    γ)Ελευθερία Μιχελάκη

 5) Απόγονοι Αικατερίνης Κουλετάκη

    α) Νικόλαος Κακαβελάκης ( Μηχανολόγος)

    β) Δήμητρα Κακαβελάκη

 6) Απόγονοι Εμμανουήλ Κουλετάκη

    α)Αικατερίνη Κουλετάκη, Δρ. Πανεπιστημίου Manchester (Αγγλική    Φιλολογία)

 7) Απόγονοι Αμαλίας Κουλετάκη

    α) Γαρυφαλλιά Ταμπάκη

    β) Ιωάννης Ταμπάκης

 8) Απόγονοι Δημητρίου Κουλετάκη:

    α) Jade Κουλετάκη (μαθήτρια Λυκείου Ν. Αφρικής, Συγγραφέας  Παιδικών Διηγημάτων)

 9) Απόγονοι Ελευθερίας Κουλετάκη:

    α) Ευτύχιος Ψαράκης

    β) Μαρία Ψαράκη (Πτυχίο Πληροφορικής)

 10) Απόγονοι Θεοδώρου Κουλετάκη:

      α) Ελένη Κουλετάκη, Δικηγόρος Αθηνών, Νέας Υόρκης, LL.M Δικαίου Περιβάλλοντος, Ειδικός Βοηθός Γενικού Εισαγγελέα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης (1993-1994), Συγγραφέας

 11) Απόγονοι Ιωάννας Κουλετάκη:

      α)Βαλασία Χατζούδη, Νηπιαγωγός

      β)Μιχάλης Χατζούδης

      γ)Ελένη Χατζούδη, Βοηθός Μικροβιολόγου

 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΒΑΡΔΗ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗ

 

Το μήνα Μάρτιο του 1864, ο Βαρδής Κουλετάκης με την οικογένειά

του εγκατέλειψε την Κρήτη και πήγε στη Μήλο, όπου και

εγκατεστάθη.

 

Ο γιος του Στυλιανός ανδρώθηκε στη νέα του πατρίδα, σπούδασε

τη Ναυτική Τέχνη και έγινε πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού.

 

Παντρεύτηκε στη Μήλο την Αικατερίνη, το γένος Κυπραίου και,

αναχωρήσας εκ Μήλου, εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, όπου και

έζησε μέχρι του θανάτου του, το έτος 1920. Απέκτησε δύο γιους

και δύο θυγατέρες: το Βαρδή, το Μανόλη, την Καλλιόπη και τη

Φλώρα. .

 

Ο Βαρδής απεβίωσε σε νεαρή ηλικία, όπως και η Φλώρα μόλις

απέκτησε το δίπλωμα διδασκάλισσας.

 

Ο Μανόλης νυμφεύθηκε την Αγγελική το γένος Αναπλιώτου εκ

Σμύρνης της Μ. Ασίας, και απέκτησε ένα γιο και μια θυγατέρα, το

Στυλιανό και την Αικατερίνη.

 

Η οικογένεια του Μανόλη Κουλετάκη το έτος 1940 λόγω

βομβαρδισμού της οικίας της το Νοέμβριο, αναχώρησε από

Πειραιά και εγκαταστάθηκε εις Αθήνας, όπου και διαμένει.

Η Αικατερίνη εφονεύθη εις ηλικία δώδεκα ετών κατά τον εμφύλιο

το έτος 1944, ο δε Στυλιανός ζει μέχρι σήμερο.

Ο Μανόλης απεβίωσε το έτος 1953 η δε σύζυγος του το 1994.

 

Ο Στυλιανός σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και

υπηρέτησε ως υπάλληλος του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς

όπου, και αφού εξάντλησε την υπαλληλική ιεραρχία,

συνταξιοδοτήθηκε το έτος 1983.

 

Εκ του γάμου του με την Αγγελική το γένος Πόθου, απέκτησε μια

θυγατέρα την Αικατερίνη και ένα γιο το Μανόλη, όστις σπούδασε

Μαθηματικά εις το εξωτερικό και δίδαξε σε δικό του φροντιστήριο

μέχρι του θανάτου του την 24/2/2004, εις ηλικίαν μόλις 38 ετών.

Νυμφεύθηκε την Ελισάβετ το γένος Κελεσιδου, ιατρό

μικροβιολόγο, και απέκτησε δυο γιους, το Στυλιανό και τον Κωστή.

 

Η Αικατερίνη εκ του γάμου της με το Νικόλαο Δαράβαλη,

απέκτησε θυγατέρες δίδυμες, τη Μαρία και την Αγγελική, οι οποίες

σπουδάζουν εις Αθήνας.

 

Αυτά με λίγα λόγια για το Βαρδή Κουλετάκη και τους απογόνους του.

 

 

ΙΝΒ 05022011

 

 

Είσοδος Μελών

Ποιός είναι online?

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 70 επισκέπτες και κανένα μέλος

Αναζήτηση