Οικογένεια του Καλλικράτη με ιδιαίτερη προσφορά στους αγώνες για λευτεριά της Κρήτης
και της Μακεδονίας.
Παπαδόπετρος Γρηγόριος (1828 – 1889) Ιστορικός των Σφακίων και Θεολόγος.
Ιερομόναχος της Αγίας Τριάδος Τσαγκαρόλων Χανίων και μετέπειτα ηγούμενος
για αρκετά χρόνια. Σπούδασε Θεολογία και έγινε επίσκοπος Ιεροσητείας.
Διετέλεσε ηγετικό πολιτικό στέλεχος(αντιπρόεδρος προσωρινής κυβέρνησης)
στην επανάσταση του 1866-69. Το 1877 έγραψε το έργο του Ιστορία των Σφακίων
το οποίο εκδόθηκε το 1888 ένα χρόνο πριν το θάνατό του.
Αργότερα τη δεκαετία του 1970 το έργο θα επανεκδοθεί δαπάνη της οικογένειας
Βαρδινογιάννη. Το έργο του είναι ένα από τα ελάχιστα γραπτά κείμενα
που διασώζουν την ιστορία των Σφακίων.
Ιωάννης Παπαδοπετράκης(1839-1867). Ήρωας πεντακοσίαρχος του 1866.
Ο ήρωας καπετάνιος συμμετείχε σε πλείστες μάχες της επανάστασης του 1866-69.
Στη μάχη του Βαθειακού Αμαρίου το Φεβρουάριο του 1867 τραυματίσθηκε βαριά,
με κόπο και κίνδυνο μεγάλο μεταφέρθηκε στα Σφακιά όπου και πέθανε από τα τραύματα του.
Ο μεγαλόσωμος ήρωας ήταν τίμιος και ήπιος χαρακτήρας, αγαπητός στους άνδρες του,
οι οποίοι για τις αρετές του, τον εξέλεξαν αρχηγό. Όσο αφορά την αγωνιστικότητα του
ήταν μαχητής γενναίος και άριστος πατριώτης.
Παπαδόπετρο Στυλιανός. Ήρωας του 1913.
Μαθητής του Α’ Γυμνασίου Χανίων, πέτυχε στις εξετάσεις το 1913 για τη Σχολή Ευελπίδων,
όμως πριν φοιτήσει, πήγε εθελοντής Μακεδονομάχος κοντά στο θείο του Παπαδόπετρο
Γιώργη. Τη δεύτερη μέρα παρουσίασης του σκοτώθηκε στη Σιάτιστα.
Ο μακεδονομάχος Μάντακας από τους Λάκκους είπε:
“Στέλιο έπρεπε το μέτωπό σου να το στολίζει κορώνα αλλά το βρήκε εχθρική σφαίρα”.
Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι στο σπίτι του στο Καλλικράτη πήγε διαταγή του
Υπουργείου Στρατιωτικών να πάει να φοιτήσει στη Σχολή Ευελπίδων.
Σταύρος Γ. Παπαδόπετρος (1909 – 1980) Δικηγόρος και βουλευτής Χανίων.
Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης όταν ήταν πατριάρχης ο θείος από τη μητέρα του
Ζερβουδάκης. Τιμήθηκε με πολεμικό σταυρό για την προσφορά του στην πατρίδα το
1940-41. Βοήθησε στην ίδρυση του Πολυτεχνείου Κρήτης και δώρισε σε αυτό
το μέγαρο της οικογένειας του, που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βολουδάκη και
Τζανακάκη στα Χανιά. Το κτήριο είχε ενοικιασθεί για χρόνια από τις σχολές ΖΗΤΑ
όπου δίδασκα το μάθημα Τεχνολογία Αεροσκαφών, όταν μια φορά ήλθε η συζήτηση
για τα Σφακιά χαριτολογώντας είπα στους συναδέλφους « και εδώ που πατάτε Σφακιά είναι».
Γεώργιος Ι. Παπαδόπετρος. Βουλευτής και δικηγόρος από τον Καλλικράτη Σφακίων.
Έξυπνος και εμφανίσημος. Πληρεξούσιος Σφακίων στην τελευταία Συνέλευση Κρητών
1895 - 98. Εκλέχτηκε αρκετές φορές βουλευτής. Στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα
αρθρογραφούσε προτρέποντας τους νέους να πάνε εθελοντές,
ακολούθως με δικά του έξοδα συντηρούσε σώμα εθελοντών αγωνιστών.
Γρηγόρης Παπαδοπετράκης (1905 - 1970): Δικηγόρος και βουλευτής Χανίων.
Σπούδασε νομικά σε Ελλάδα και Γερμανία. Διετέλεσε γενικός γραμματέας Υπουργείου Εργασίας.
Σταύρος Γ. Παπαδόπετρος (1909 – 1980). Δικηγόρος και βουλευτής Χανίων.
Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης κοντά στον θείο του Πατριάρχη τον 7ο
από το Μουρί Σφακίων. Για την προσφορά του στο πόλεμο του 1940 - 41,
τιμήθηκε με πολεμικό σταυρό. Ενήργησε για την ίδρυση του Πολυτεχνείου Κρήτης
στα Χανιά και για τη δωρεά του Μεγάρου Παπαδόπετρου στο Πολυτεχνείο.
Σήφης Γ. Παπαδόπετρος αδελφός των δυο προηγούμενων. Δικηγόρος, ποινικολόγος.
Έκανε δωρεά με επιθυμία του δύο μαθητές Σφακιανοί να σπουδάζουν από τη διαθήκη του.
Παπαδόπετρος Ανδρ. Σήφης. Θεολόγος, γυμνασιάρχης, διετέλεσε για πολλά χρόνια
διευθυντής της Αγίας Τριάδας Τσαγκαρόλων, έγραψε βιβλίο για τη Γερμανική κατοχή,
“Οσα δεν σβήνει ο χρόνος”.
Παπαδόπετρος Γ. Σταύρος. Διευθυντικό στέλεχος Ελληνικών Ταχυδρομείων.
ΙΝΒ 18052011