Καλλικράτης.
Το χωριό βρίσκεται σε ένα ωραίο οροπέδιο, η προηγούμενη θέση του ήταν γύρω στα 4,5 χιλιόμετρα δυτικότερα στη θέση Λουγγίνου. Το 19ο αιώνα κατοικούνταν από 120 περίπου οικογένειες οι οποίες ανέβαιναν κυρίως από το Πατσιανό. Οι Καλλικρατιανοί ως αγωνιστές της λευτεριάς και του Ελληνικού μεγαλείου θα πληρωθούν από τους κατακτητές με ποταμούς αίματος. Η θέση του χωριού είναι μια από τις τρεις εισόδους των Σφακιών αυτή από την μεριά του Ρεθέμνου, αυτό κάνει το χωριό πρώτο στόχο για τον κατακτητή. Για να μπεις στα Σφακιά έπρεπε πρώτα να καταστρέψεις αυτό το οχυρό και μετά να προχωρήσεις.
Το όνομα του χωριού προήλθε από τον ναύαρχο και τελευταίο υπερασπιστή της Κωνσταντινούπολης Μανούσο Καλλικράτη. Ο Μανούσος Καλλικράτης ηγήθηκε της προσπάθειας να βοηθηθεί η Βασιλεύουσα από Κρήτες πολεμιστές, ο σουλτάνος μέρες μετά την πτώση της πόλης είδε κάποιους σε πύργους να αγωνίζονται ακόμη, ρώτησε και έμαθε ότι ήταν Κρήτες για τον ηρωισμό τους αφέθηκαν να γυρίσουν στα Σφακιά με τα όπλα τους.
Το χωριό είναι σε υψόμετρο 760 μέτρων και χρησιμοποιείται για θερινή κατοικία κυρίως του χωριού Πατσιανός αλλά και των Αργουλέ, Σκαλωτή, Καψοδάσος.
Αρκετές οικογένειες του χωριού έχουν ρίζες από τους Σκορδύλιδες - Παπαδόπουλους με τις διάφορες μετονομασίες τους ανά τους αιώνες.
Το 1770 στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη είχαν καπετάνιο τον άξιο Γιωργάκη Δασκαλιανό και ο γιός του ο Μάρκος ήταν αρχηγός των Δαιμόνων έτσι ονόμαζαν οι Τούρκοι τους Νυκτοπολεμιστές (Μικρό σώμα επίλεκτων νέων πολεμιστών), από εκεί πήραν οι απόγονοι του το επώνυμο Δαιμονάκια. Το 1821 το χωριό ανέδειξε τους πεντακοσίαρχους Αναγνώστη και Πέτρο Μανουσέλιδες και τον ανδρειώτερο όλων αδελφό τους Ανδρέα ή Τουρκοφάγο. Από δώ έχουν τις ρίζες τους και οι οικογένειες των Βουγιούκαλων, των Παπαδόσηφων, των Παπαδοπετράκιδων, των Σαριδάκιδων, των Βρανάδων κα.
Ο ιστορικός μας αναφέρει όσον αφορά στη νικηφόρα μάχη του Κόρακα 24 και 25 Μαίου 1828.
«Μόνο λίγοι μαχητές δεν το έριξαν στην διαρπαγή αλλά ακολουθούσαν μαχόμενοι την οπισθοφυλακή μέχρι την θέση Απάγκου. Δίκαιο είναι να αναφέρουμε τα ονόματα τους γιατί και σε πολλές μάχες ήταν μπροστάρηδες.
Από το Καλλικράτη ήταν ο Πέτρος Παπαδάκης ή Παπαδόπετρος, Εμμανουήλ Βουγιουκαλάκης, Μανούσος Μουντάκης, Εμμανουήλ Ντουλαβέρης, Κωνσταντίνος Βενέρης και ο σημαιοφόρος τους Νικόλαος Γαλανός».
Το ηρωικό χωριό καταστράφηκε από τους Τούρκους: α. (26) Απριλίου 1770 κατά την Επανάσταση του Δασκαλογιάννη, β. Ιούλιο του 1821 και γ. 13 Δεκ του 1866. Τον επόμενο αιώνα ανέλαβαν το έργο τους οι Γερμανοί καταστρέφοντας και λεηλατώντας το από την 8η μέχρι την 11η του Οκτωβρίου 1943.
Το Νοέμβριο του 1943 οι Γερμανοί λεηλάτησαν το χωριό και εκτέλεσαν 20 άνδρες και 9 γυναίκες. Ο Νίκος Γανταδάκης με παλικαριά και εξυπνάδα κατάφερε να ξεφύγει από το μαντρί που τους είχαν φυλακισμένους την Γερμανοκατοχή, το παραπάνω είχα ακούσει και μου το επιβεβαίωσε ο κος Μανούσακας ή Βλαντάς.
Μνημείο των τελευταίων ηρώων, όσων αφορά τους προηγούμενους δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες καταγραφές ως επί τω πλείστω των προεστών.
Εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς.
Εθελοντές Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908.
ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ (ΕΟΡΤΑΖΕΙ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΑ.
Το καλοκαίρι με σκοπό την ανάδειξη του χωριού και της ιστορίας του γίνονται αγώνες σκοποβολής, ποδηλασίας κα.
Ψυχή των εκδηλώσεων είναι η δραστήρια κα Ελένη Βουγιούκαλου.
ΡΙΖΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
<< Που θε να ιδεί και να χαρεί όμορφα παλικάρια,
Ας πα στη Χώρα τω Σφακιώ, νά `ναι τ` Αγιού Νικήτα,
Να κατεβούν τα δυο χωριά, Νίμπρος και Καλλικράτης,
Να ιδείς μακρούς για το σπαθί, κοντούς για το λιθάρι,
Να ιδείς και κόρες όμορφες σαν το μαργαριτάρι,
Να ιδείς και γαϊτανόφλουδες κι αλυσιδοπλεμένες.>>
-------------------------------------------------------------------
<<Στση Ζούς τον κάμπο βγαίνουσι μια δεκαριά νομάτοι,
μια δεκαριά, δωδεκαριά, σωστοί `ναι δεκαπέντε,
μά`ναι σκουροί κι ανάλλαγοι και γαριοφορεμένοι.
Παιδιά, και να`ναι Σφακιανοί κι απού τον Καλλικράτη;>>
---------------------------------------------------------------------
Το ριζίτικο αυτό αναφέρεται στους φυλακισμένους καπετάνιους
των Σφακιών το 1770-1773.
<<Χριστέ , και να ‘σπουν τη φλακή να ‘φευγα ‘πο’υ το Κάστρο,
να πάρω δίπλα τσί κορφές να βγώ στον Ψηλορείτη,
να μου βγορίσουν τα Σφακιά, τ’ αρμί του Καλλικράτη,
ν’ ακούσω αρματώ ταραχή>>.
