Δίκταμο ή Έρωντας ή Σταμνόχορτο
Αρωματικό φυτό με αρκετές θεραπευτικές ιδιότητες. Αποτελεί ένα ιδιαίτερο αφαίξημα κάτι ανάλογο του τσαγιού αλλά με ωραιότερη γεύση.
Η μυρωδιά του είναι κάτι το μοναδικό. Φύεται σε απόκρημνα σημεία των φαραγγιών και η συλλογή του ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη αλλά οικονομικά προσοδοφόρα.
Αρκετοί κατά τον Αντώνη Πλυμάκη έχασαν την ζωή τους κατά την συλλογή της όπως: ο Θεόδωρος Κουλίζας το 1936
στο φαράγγι της Ίμπρου, ένας Τζάτζιμος στη περιοχή Σελούδα Αγίου Ιωάννη, ο Ιωάννης Σποντιδάκης το 1939 στο φαράγγι Ασφένδου
και ο Στέλιος Μανταδάκης το 1960 στη Σκαλωτή. Σήμερα το βρίσκουμε σε καλλιέργειες ή και σε γλάστρες των Κρητικών σπιτιών.
Παλαιότερα ένα κλαδάκι δίκταμο προσφορά του νέου προς την κοπελιά έδειχνε τον έρωτα του, από κει και το όνομα του φυτού έρωντας.
Ο Αριστοτέλης έγραψε για το δίκταμο:
« Στην Κρήτη όταν τα αγρίμια τραυματιστούν από βέλος τρώνε δίκταμο για να γιατρευθούν».
17012011 INB