Παρθένιος Κελαϊδής (1830-1905). Αρχιμανδρίτης - Πρωτεργάτης της λευτεριάς.

Ο ήρωας γεννήθηκε στο Μουρί Σφακίων και κατά κόσμον ονομαζόταν Παναγιώτης.

 

 

 

 

 

Φωτογραφία από τον πίνακα αγωνιστών που έχει δημιουργήσει ο Γ. Σταυριανουδάκης. (Βρίσκεται αναρτημένος στο Αστυνομικό τμήμα Σούδας).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αφιέρωσε όλη τη ζωή του στη λευτεριά της Κρήτης υπήρξε από τους πρωτεργάτες της επανάστασης 1866-69.

Θα κινηθεί όσο κανείς άλλος με το τουφέκι,  με την πένα και με τους λόγους του.

Ως πληρεξούσιος των Σφακιών θα γράφει παραινέσεις προς τους Ευρωπαίους ηγέτες

για να δουν το δίκιο του αγώνα της Κρήτης. Όταν ο λαός  πάει να γονατίσει,

ο καπετάν παπάς γυρνά το νησί και με τους λόγους του κάνει τον ραγιά να πάρει πάλι την πατρόνα του

και να μπει πάλι στις μάχες.

Με την λήξη της επανάστασης του 1866 -69 συνελήφθηκε από τους Τούρκους αλλά κατάφερε να δραπετεύσει

και να διαφύγει στην Ιταλία.Συμμετείχε στην επανάσταση του 1878.

Το 1880 εκλέχθηκε Επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου θέση που δεν αποδέχθηκε απαντώντας:

<< Ευρισκόμενος στις πρωτεύουσες της Ευρώπης,θα προσφέρω περισσότερα  στο πρόβλημα απελευθέρωσης της Κρήτης,

παρά όσα  καθήμενος στον επισκοπικό θρόνο>>.

Όταν ήταν στην Ιταλία έπεισε την Λουκία Κρόβαντζι  χήρα Ζαμπελίου να αφήσει την περιουσία της για τα Σφακιά

όπως και έκαμε, με τα χρήματα της διαθήκης της χτίσθηκαν σχολεία στα Σφακιά και πληρώνονταν οι δάσκαλοι.

Μετά την απελευθέρωση και την αυτονομία του νησιού ανέλαβε  εφημέριος του Πρίγκιπα Γεωργίου

όμως γρήγορα παραιτήθηκε γιατί διαφωνούσε με τις αυθαιρεσίες του.

Η πρωτομή του κοσμεί τα Χανιά και τη Χώρα Σφακίων.

Ο Σταύρος Κελαϊδής σε βιβλίο, μας δίνει λεπτομέρειες της ευγενικής προσφοράς του Παρθένιου προς την πατρίδα.